سلام به تمام بازدیدکننده گان  ازدوست تا آشنا 

امسال تصمیم گرفتم چند روزی از دنیای ماشینی کمی جدا شوم  

آری با پای پیاده بطرف حرم مقدس آقاعلی ابن موسی الرضا بروم البته بازهم رفتم ولی نمی تونم درباره آن پیاده روی چیزی بگم . البته نه اینکه اونایی که با هواپیما یا قطار یا اتوبوس یا ماشین شخصی میروند نتونند زیارت بامعرفت بکننددا . ولی درحیرتم وقتی بعداز ده روز پیاده با پاهای طاول زده و غیره به حرم میرسیم وقتی چشممون به گنبد آقا روشن میشه ومی خواهیم زیارت بخونیم یک حالی دیگه داریم کاشکی میتونستم اون حال را تعریف کنم . نه نمیتونم  چرا اشگام میریزند .... 

خودتون هرچی دوست دارین درمورد من فکرکنید  . من اگرسالم به مقصدرسیدم که دوعاگو ونائب الزیاره تون هستم انشاالله واگردوست داشتید حلالم کنید . من همیشه دوست داشتم به جوونا خدمت کنم وتلاشم همین بوده وهست . دوستون دارم دست خودم نیست ولی باورکنید دوست داشتنی هستید که دوستون دارم وهمیشه میگم خدایا به این جوونا رحم کن وهرچیزی می خواهند بهشون به عاقبت بخیری بده  آمین

همه تونا ازراه دور میبوسم وتا بعدازنیمه شعبان خدانگهدار .    

به من اجازه بدین یک تذکربدم :  

ورودی خواهران به حرم : خادمین به خانومها میگویند باچادر وارد بشین وموهاتونا بپوشونید ؟ من بااین حرف مخالفم مگر فقط آقا باخانومها نامحرمند ؟ اگرخانومی دوست داره موهاشوبیرون بگذاره .بهتره توی اون منطقه نیاد. آخه نمیشه همه جا این خانوم با لباسهای  تحریک آمیز وآرایش تند وروسری وبیرون گذاشتن نصف موهاشو بیرون ....... آنوقت وقتی میخوادبرود حرم  فقط لباس تغیرکنه .به نظرمن باید همه چیزتغیرکنه وبعدهم حفظش کنیم . البته آقایونم مشکلاتی دارن که بعدا میگم  

خدانگهدارتون