عشق

زمام عشق

صوفی  بیا  که آینه صافیست جام  را          تا بنگری  صفای  می  لعل  فام  را

راز درون  پرده زر ندان مست پرس          کاین حال  نیست زامد  عالیمقام  را

من  آن زمان  طمع  ببریدم   زعافیت          کاین دل نهاددرکف عشقت زمام را

ما را برآستان  توبس  حق  خدمتست           ای خواجه بازبین به ترحم غلام را

درعیش نقد کوش که چون آبخورنماند         آدم  بهشت  روضه  دارالسلام   را

دربزم عیش  یک دوقدح درکش وبرو         یعنی  طمع  مداروصال  دوام   را

ایدل  بشاب رفت ونچیدی گلی  زعمر         پیرانه سرمکن هوس ننگ ونام را

حافظ مریدجام  جم است ای  صبابرو         از بنده  بندگی  برسان شیخ جام را

ازکتاب حافظ استفاده شده