حرفهای جوانی

مطالب آموزنده

حرفهای جوانی

مطالب آموزنده

راههایی برای زندگی قرآنی

۳- ناکامی وناامیدی

وقتى انسان آنچه را داشت، ندید و آنچه را خواست، نجُست، ناکام مى گردد. امام على(ع) درباره ویژگى فریبندگى و ناامیدسازى آرزوها مى فرماید: إن الدنیا حلوة خضرة، تفنن الناس بالشهوات وتزین لهم بعاجلها، وأیم اللَّه أنها لتغر من أملها وتخلف من رجاها؛ همانا دنیا شیرین و زیبا است، مردم را با شهوات مفتون مى سازد و با پدیده هاى ظاهرسازى مى کند. به خدا سوگند دنیا هر کس را که به آن آرزومند باشد فریب مى دهد و هر کس را که به آن امید داشته باشد ناامید مى سازد. از این جهت مى توان آرزوها را به سراب تشبیه کرد، سرابى که انسان را به دنبال خویش مى کشاند و در پایان انسان را تشنه تر از قبل و ناامید و خسته رها مى کند. امام على (ع) مى فرماید: الامل کالسراب، یغرّ من رآه ویخلف من رجاه؛ آرزو مثل سراب است؛ کسى را که به آن نگاه کند، مى فریبد و کسى را که به آن امید بندد، ناامید مى سازد. بدیهى است چنین پدیده اى موجب تلخ کامى و آزردگى روحى مى گردد و در نتیجه رضایت از زندگى را به مخاطره مى اندازد. امام على (ع) در این باره مى فرماید: من أمل الری من السراب، خاب أمله ومات بعطشه؛ هرکس از سراب آرزوى سیراب شدن داشته باشد، آرزویش ناامید مى شود و با تشنگى مى میرد. و در کلام دیگرى مى فرماید: من سعى فی طلب السراب طال تعبه وکثر عطشه هرکه در پى سراب روان شود، زحمت او طولانى گردد و تشنگى اش افزون شود. و پر واضح است که هر چه بر میزان «آرزوها» افزوده شود، انسان به زحمات و سختى هاى بیشترى دچار مى شود. چنانچه امیرمؤمنان به این واقعیت نیز اشاره کرده اند: من کثر مناه کثر عنائه؛ هر کس آرزوهایش زیاد شود، سختى هاى او زیاد مى شود. این پدیده بر حزن و اندوه انسان مى افزاید و در چنین وضعیتى میزان رضایت از زندگى به شدت کاهش مى یابد. انسان مى خواست با گسترش دامنه آرزوها به زندگى بهترى دست یابد و درجه رضامندى خود را بالا برد اما غافل از این که این کار نتیجه اى جز افزایش حزن و اندوه و ناامیدى ندارد. امام على 7 مى فرماید: الامل الممثل فی الیوم غداً اضرک فی وجهین: سوفت به العمل وزدت به فی الهم و الحزن. آرزوى نمایان امروز، فردا از دو جهت به تو آسیب مى رساند: به خاطر آن عمل کردن را به تاخیر مى اندازى و حزن و اندوه را افزون مى سازى.  

پایان مطالب امیدوارم استفاده کرده باشید .

نظرات 3 + ارسال نظر
صدای سکوت شنبه 12 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 11:18 ق.ظ

جالب بود و با معنی اما کاش کمی عبرت بگیریم...

بازم مسعدوم دوشنبه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 08:09 ب.ظ

سلامی به بلندای زمان.این مطلب به نظر من چون مستند و با دلیل بود .فکر کنم هر کی بخونه قبول کنه و باید عبرت گرفت.ممنونم.

هوت هوتی چهارشنبه 30 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 11:18 ق.ظ http://harimepaak.mihanblog.com

سلام دوست عزیز...واقعا آفرین...خیلی خیلی زیباست....به منم سر بزن.. منتظر نظرات سازندت هستم....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد