حرفهای جوانی

مطالب آموزنده

حرفهای جوانی

مطالب آموزنده

یکی ازشعرهای حافظ

دل بیگانه بسوخت

سینه ام زآتش دل درغم جانا به سوخت

        آتشی بوددراین خانه که کاشانه بسوخت

تنم از واسطه دوری  دلبر  بگداخت

            جانم  از  آتش هجر رخ جانانه بسوخت

هرکه زنجیر سرزلف گره گیر تو دید

            شد پریان ودلش  برمن دیوانه بسوخت

سوزدل بین که زبس آتش واشکم دل شمع

          دوش بر من  زسرمهر چوپروانه بسوخت

ماجرا کم کن وبازاگه مرامردم چشم

         خرقه ازسربه در آ ورد وبشکرانه بسوخت

آشنایان نه غریبست که دلسوزمنند

       چون من از خیش برفتم دل بیگانه بسوخت

خرقه زهد مرا آ ب خرابات ببرد

              خانه عقل مرا آ تش خمخانه بسوخت

ترک افسانه بگو حافظ ومی نوش دمی

        که نخفتیم شب وشمع با فسانه بسوخت